Hevpeyvîn: Şaro İ. Garip Nefîdarî herî zêde ji bo bêperhiştin û riswakirina civak û milletan hatîye tevinkirin. Lewre berî herkesî serkêş, ronakbîr û hunermendên civakê derbasî erda xwe dike. Li erda xwe ya xerîb wan bêasim dihêl e. Pirrî xeyal û ramanên wan di agirê xwe de dişewitîne û dike xwelî. Li alîyê dî jî civakê bê per û bask dihêle. Ez ne şaş bim, Darwin dibêje “Civakên ku hunermend û zanayên xwe nînbin, wek mirîşkê ne, per û baskên wan heye, lê nikarin bifirin.” Hîn di dîrokên kevn de jî di çîroka Bedirxanîyan de jî, mirov dikare vê senaryoya…